Wat een weekend...

Nou, ik heb het weer erg gezellig en druk geha, dit lange paasweekend. Vrijdag ff genieten van de vrije dag (ik was donderdag naar n feestje geweest). Wezen slapen bij een vriendin, daarna de stad ingweest. Ik heb een hele mooie zomerjas gekocht :). En ook nog n tas, dus ik weer blij. Een lekker grote tas, die je makkelijk mee kan nemen als je ergens gaat slapen ofzo... Maar pfft, wat wordt ik de laatste tijd moe van shopen. Na 2 uur gaat mn rug zeer doen en ik raak echt helemaal uitgeput ervan.(oke ik had die nacht ook niet veel geslapen, maar normaal gebeurt het ook). In de trein heb ik dan ook erg vast geslapen (wat was het druk!).
Zaterdag naar de verjaardag van mijn opa geweest, die was 75 geworden! Was erg gezellig, al mn nichtjes (oke en 2 neefjes :P) weer gezien, en mijn opa en oma natuurlijk. Op de heenweg heb ik gereden, maar dat was ook nog best vermoeiend, veel meer dan toen ik begon met autorijden (1,5 jaar geleden) Toen kon ik makkelijk 4 uur lessen, maar ik moet er nu niet meer aan denken! Halverwege de rit kwamen we erachter dat we het kadootje van Tamara (+vriend), mijn zus (+vriend), Suzanne en ik voor mijn opa vergeten waren. Dit gesprek ging ongeveer als volgt:
(Mama)"Zeg, waar staat het kadootje eigenlijk?"
"Hoezo staat dat niet bij jullie dan?"
"Nee, misschien achterin, ik zal even kijken"
*Mama kijkt achterin*
"Nee hoor, daar staat niks"
"Ohjeetje, dan zijn we het vergeten"
"Judith, waarom heb je het niet meegenomen?"
"Ja, hallo, ik koop het kadootje, fiets er speciaal voor naar de stad, pak het in en dan verwacht je dat ik het nog meeneem ook?"

Kort samengevat: Ik dacht dat mijn moeder het pakte en meenam, mijn moeder dacht dat mijn vader ofi k het mee zou nemen en mijn vader dacht dat ik het wel meenam, want ik had het ook gekocht en ingepakt enzo en Tamara (die in de andere auto met Rick zat) dat ik het wel mee zou nemen. Kortom, Judith had het moeten meenemen, blijkbaar...
Verder was de verjaardag erg gezellig. We kregen pannekoeken te eten, die niet gaar waren en veeeel te dik gebakken. Ik was er zondag nog misselijk van!

Zondagochtend was het dus 1e Paasdag. En elke 1e Paasdag wordt door onze familie begonnen met een gezellig Paasontbijt in de kerk. Het was best druk dit jaar, drukker dan 2 jaar geleden, dus misschien is dat een goed teken (het lijkt namelijk alsof onze kerk steeds meer uitgestorven raakt => Letterlijk, er zitten veel 65 +ers)
Daarna moest ik ook oppassen bij de creche, dus bij de kerkdienst zelf kon ik niet zijn. Er waren helaas maar 2 kindjes, en dat met Pasen! Ik heb dan ook besloten met het oppassen te stoppen, want ik ben nu steeds vaker weekenden in Den Haag, dus dat is lastig te plannen en ik vind het ook niet leuk als ik steeds maar 1 of 2 kinderen heb. Dat is niet zo gezellig.

En vandaag maandag heb ik weer hard (geprobeerd te) werk(en)(d) aan het FOCUS project wat wij afgelopen week en aankomende week mee bezig zijn op school. Het enige probleem is, dat het een verschrikkelijk saai onderwerp is (Youth political participation) en dat precies datgene waar ik naar opzoek ben steeds niet te vinden is.

En nu, momenteel, doet mijn MSN het al 4 uur niet (en die van Tamara en Suzanne wel) dus daar ben ik ge-irriteerd van. Niet dat het heel nuttig is ofzo, of dat ik die mensen niet elke dag spreek, maar het gaat om het gevoel dat hij gewoon niet doet wat ik wil ;) (en alleen bij mij niet).

Ohja en een laatste vreugdekreet :P: Ik had me opgegeven voor Salsadansen, wat morgen al begint. Ik was bang dat de groepen al vol zaten, maar ik kreeg bericht dat ik erbij zat :)! Dus morgen ga ik weer verder met de 2e ronde salsadansen. Leukleukleuk :)

Dus nu ga ik maar koekjes bakken, als mijn MSN het toch niet doet ;)