Monday, January 30, 2006

Silence

Only a few words can describe these feelings
which are left behind
Stunned and shocked, that's how I feel
......
Lieke, you'll always be on my mind
.....

R.I.P.

Monday, January 23, 2006

Een Gat in mijn Duim

Jaa, sommige mensen hebben een gat in hun hand, maar ik, ik heb een gat in mijn duim :D. Nou vraag je je vast af hoe dat nou zo komt. Nu overdrijf ik natuurlijk weer verschrikkelijk, maar het doet toch wel zeer. Met het kaasschaven ging er een stukje duim mee, want ik hield de kaas een beetje oenig vast...
Dus ik moet nu steeds een schone pleister erop, sochtends en savonds, omdat ik ook mijn antibiotica moet verwisselen. En om nou mijn duim schoon te maken met alcohol steeds ging mij NET iets te ver. Ik kreeg er namelijk gister alcohol op. En dat doet PIJN. Echt.
Eh dus, ja.
Verder heb ik een gezellig weekend gehad. Een vriend kwam over, is blijven logeren ook. Dus toen hij weer wegging na hier 22 uur geweest te zijn, voelde dat toch wel een beetje leeg, want ik was woensdagmiddag, donderdag, vrijdag en zaterdagoverdag ook al alleen. DAt is niet gezellig kan ik je verzekeren. En als het dan ook nog eens gaat VRIEZEN (zoals jullie vast wel hebben gemerkt vandaag) kan je nog steeds niet veel, uit angst voor bevriezing van de antibiotica. Nou vroeg ik mij af of dat kon, maar het lijkt me toch van wel? Het blijft vloeistof...

Eh verder heb ik eigenlijk weinig te melden, aangezien er dus niet veel gebeurt hier in mijn leventje met infuus. Ik ben dan wel naar huis gegaan, zodat ik naar buiten kon wanneer ik wil, en ontmoeten wie ik wil, maar ja als het vriest ga ik liever niet naar buiten...

Liefs!

Wednesday, January 18, 2006

Uit!

Jeej, en daar was ik weer, weer lekker thuis, op mn eigen computertje (MET internet) en antibiotica (dus ook thuiszorg). Die vrouw in het UMC had de thuiszorg niet eens geregeld: "Ja, de meesten doen het allemaal zelf". Ja ik deed dat ook wel....toen ik nog bij mijn ouders woonde, nu wil ik toch iig de 1e par keer ff de thuiszorg erbij. Ook omdat het nieuwe apparaatjes en zo zijn....
Duuusss, dat is allemaal weer lekker geregeld. En oh! Die keren dat Tamara en door elkaar worden gehaald :S. GEK wordt ik ervan!!. Ik kan het op 10 handen tellen (hoop ik....)
Echt belachelijk. Nou kan ik weer ergens achteraan bellen, omdat die doos in het UMC Tamara's naam! heeft opgeschreven. Ik denk dat ik mijn belminuten maar ga declareren ofzo, ergens... (tips?)
Nou, verder heb ik niet echt veel te vertellen. In het ziekenhuis beleef je namelijk niet echt veel met dat segregatiebeleid.
Liefs, Judith

Thursday, January 12, 2006

CF


Is altijd het probleem als het net lekker gaat. Je bent weer single (dus flirten en uitgaan :) ), je gezondheid loopt op rolletjes, school gaat ook nog eens lekker. Alles is ingeleverd, je hebt je voorgenomen deze kerstvakantie ECHT te gaan leren, zodat je tentamens straks makkelijk haalt en dan dat:
ZIEK, en dan niet eens heel grieperig ofzo, nee een griepje van 1 dag en de dag daarna een verkoudheid, die je gelijk heel ziek laat zijn en voelen. Waardoor ik dus niet kon leren. Waardoor ik opeens 4 dagen van te voren pas kon beginnen met leren. En daardoor uiteraard heel gestressed was. Waardoor ik altijd nog MEER problemen krijg met mijn benauwdheid en heosten (heeft mijn moeder ooit eens bedacht, en waar best wel eens wat waarheid in kan zitten). Na 1,5 week ciproxin te hebben geprobeerd heb ik besloten dat ik zo niet nog n tijd wil door kwakkelen. Vorige week donderdag meldde ik nog (Did I?) dat ik me beter voelde, sindsdien is het process gewoon stil blijven staan. Ik ben nog steeds benauwd, erg benauwd en hoge hartslag als ik ga fietsen+hoesten (lees: mijn hart slaat op hol) en veelveel hoesten. Het valt zelfs mensen op die ik niet ken: "Gaat het wel?" En de druppel die de emmer deed overlopen, was dat i kgewoon de afgelopen 3 nachten OPNIEUW ben begonnen met hoesten.
Dus vanochtend was ik het zat en heb de dokter opgebeld met de mededeling: Ik heb dit en dat en zus en zo, de ciproxin merk ik nauwelijks iets van, ik weet gewoon dat mijn conditie beter kan zijn dat het nu is.
5 minuten later wordt ik terug gebeld: Er staat morgenochtend een bedje voor je klaar. "Fijn!" (Ik bedoel natuurlijk is het niet leuk in het ziekenhuis te liggen, maar je moet maar even denken aan hoe goed ik me daarna (hopelijk) weer voel :) ) Gewoon doorpakkende maatregelen.
"Ohja," zei ik tegen de dokter, "mag ik ook morgenmiddag komen, morgenochtend heb ik nog een tentamen te maken". Oke dat mocht ook nog wel :P. Ik bedoel, ik heb er nou voor geleerd en nou wil ik het maken ook. Anders krijg je weer dat gedoe van later maken, speciale afspraken (die ik heb) maar dat is gewoon allemaal xtra gedoe en had ik geen zin in!

Maar oke, mijn boodschap was dus: Tot over n weekje, ik ga morgen naar het ziekenhuis :).

Liefs, Judith

(Ohja, ik heb natuurlijk mijn mobiel mee, dus gebeld worden kan ik altijd ;) )

Tuesday, January 10, 2006

TE-week 2

Hier ben ik weer, met eigenlijk niet zoveel zin om te schrijven. Zitten sommigen in een decemberdipje, ik heb altijd in Januari zoiets van: hm, alle feestdagen zijn voorbij, vakantie voorbij (dit keer: geen vriendje). Dat voelt bij mij altijd een beetje leeg. En dan zit ik ook nog te klooeien met mijn gezondheid. Nee ik word dr niet echt vrolijker van. En dan de dingen op school; een portfolio die ik wederom niet gehaald heb, vanwege een ongelooflijke **** van een leraar. Ik bedoel, die teksten moeten gewoon perfect geschreven zijn (volgens hem), dan krijg je een 6.5 ofzo, terwijl je minstens een 6 moet halen.... Echt gewoon belachelijk.
Daarnaast heb ik nu ook weer tentamenweek... En gister ging alles fout (nouja, spaans en cbs waren wel makkelijk) maar business morgen ga ik helemaal verknallen, vanwege mijn ziek-zijn in de vakantie. Dat wordt dan maar een herkansing. Wel 1 maar, want de rest ga ik natuurlijk halen. Verder heb ik niet echt veel zin om te schrijven, want er gebeurt niks (ik leer) en ik ben nog steeds benauwd en last van het hoesten, dus ik zit te twijfelen of en wanneer ik de dokter zal bellen, maar daar ben ik dus nog niet uit....
Liefs

Wednesday, January 04, 2006

Happy newyear?


Happy Newyear voor iedereen die niet ziek is of/en vlak voor zn tentamens zit!
Ik heb niet echt zin en tijd om te schrijven, maar kben aan het sprayen nu, dus heel ff. Ik heb tentamenweek volgende week, dus dat betekent dat ik heel hard aan het (proberen te) leren ben. Dat proberen staat erbij omdat ik me al vanaf woensdag niet echt super voel. Toen kreeg ik griep, donderdag HAD ik griep en vanaf vrijdag ben ik ook verkouden, en kben het nog steeds, dus: hoofdpijn dichte neus, moe etc. Alles gaat dan ook gelijk vast zitten en dan moet ik snachts zo verschrikkelijk veel hoesten, en benauwd :S. Dus ik maandag de dokter bellen. Naar het UMC geweest, toch maar ciproxin meegekregen met het bericht: als je donderdag niks merkt moet je maar bellen en dan wordt het een opname. Nou moet ik zeggen dat ik bij gewoon rustig liggen het niet benauwd meer heb, maar kmoet nog wel veel hoesten, maar dat zijn droge hoestjes. Maar ik wil ook gewoon actief zijn zonder gelijk benauwd te zijn... Maar we zullen zien.
Ohja ik ben zaterdag trouwens nog wel uitgeweest, twas wel n moeilijke keuze omdat ik me dus niet echt top voelde, maarja anders zat ik maar alleen thuis. Kben wel blij dat ik t heb gedaan, want het was echt super gezellig! En ach het vastzittende slijm en het hoesten waren er toch al.... ;).
Nou doei, Liefs, Judith