Longfunctie

Ik zit de afgelopen week een beetje met wat dingen in mijn hoofd. Vorige week was ik mijn post aan het opruimen, en in een map aan het stoppen en daar kwam ik ook wat papieren van het ziekenhuis tegen (met longfunctie waarden enzo). Goh interessant, dacht ik, es kijken hoe ik nou naar beneden ben gegaan. Ik zat me namelijk al een tijdje te bedenken dat ik 6 jaar geleden geen probleem had met volleyballen, en hardlopen, en dat ik er nu zo snel moe van wordt. Ik had alleen niet het idee dat ik zo veel achteruit was gegaan. Maar na wat kritische blikken op het papiertje te hebben geworpen, schrok ik toch wel even. Ik was namelijk in 6 jaar tijd meer dan 25% achteruit gegaan. Opeens was het een stuk minder raar dat ik nu veel midner kan, als 5 jaar geleden. Toch vraag ik me af hoe dat nou toch zo redelijk ongemerkt heeft kunnen gebeuren. Ik ben benauwder, dat weet ik, maar zo veel verschil. Toch ben ik blij met wat ik allemaal nog kan. Zoals ik al eerder verteld, ben ik begonnen met hardlopen, en vanochtend heb ik dat voor de tweede keer gedaan. zo'n 10-15 minuten gerend, toen was het toch wel op, maar dat vond ik toch wel een prestatie van mezelf. Ook het hobo-spelen gaat duidelijk minder goed, maar omdat ik geleerd heb mijn adem goed te verdelen, en door stukken steeds maar weer te herhalen weet ik precies wanneer ik in- of uit moet ademen.

Ik wilde dit even kwijt, omdat het mijn blik op de toekomst een beetje korter heeft gemaakt. Ik dacht altijd dat het wel meeviel. Het is natuurlijk ook mogelijk dat mijn longfunctie nu een tijd stabiel blijft, en dat probeer ik ook zo te houden door het hardlopen, maar toch...