Friday, May 30, 2008
Voor een dichte deur staan
Ik stond buiten afscheid te nemen van een vriendin, zonder sleutels en mobieltje uiteraard. Opeen was er een windvlaag (de achterdeur stond open) en de voordeur sloeg dicht. Daar stond ik dan, letterlijk voor een dichte (voor)deur van mijn eigen huis zonder sleutels, telefoon of schoenen. Gelukkig waren de buren wel thuis en zo ben ik via hun terras over het hekje weer naar de mijne geklommen. Anders had ik door de struikjes en over stenen moeten klimmen en dat doet toch wel pijn zo zonder schoenen. Vanaf nu heb ik altijd mijn sleutels in mijn broekzak!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Hahaha ik ken het! Alleen woonde ik toen op de 5e verdieping ;) Toen maar gewoon een sleutelmannetje gebeld dus! Fijn dat het bij jou wat makkelijker op te lossen was! :)
jup ik ken het ook. Gelukkig al een tijd niet meer gebeurt omdat ik er dus serieus van geleerd heb, maar heb in amstelveen dagen bij mijn bejaarde buuf doorgebracht tot ik eindelijk iemand van mijn huis voorbij zag komen. Argh!
haha das niet handig :P
Gelukkig kon je er weer in.
Post a Comment