Ik geloof dat ik me, sinds ik terug ben uit Nieuw-Zeeland, misschien 5 dagen echt goed heb gevoeld. Na de jetlag, benauwdheid, ciproxin en verkoudheid is de lucht nog steeds niet opgeklaard.
Vorige week was ik op controle bij de dokter, toen voelde ik me aardig goed. Een beetje hoesten, nog steeds de naweeen van de verkoudheid (die inmiddels al 2 weken bezig was), een beetje gerommel in mijn darmen, maar verder gewoon fit en een FEV1 (longinhoud) van 63%. Die is sinds ik in het volwassenziekenhuis zit dus nog helemaal niks naar beneden gegaan. Dat was wel weer fijn.
Afgelopen zaterdag begon het gerotzooi in mijn longen toch weer. Op het moment dat ik begin met hobospelen begint het pijn te doen in mijn linkerlong. Een stekende pijn die vooral opspeelt als ik inadem of krachtig op mijn hobo blaas. Mijn routine is altijd: Even 2 dagen aankijken of het overgaat, en anders de dokter bellen. Maandag voelde ik er inderdaad al gelukkig bijna niks meer van. 's Avonds bij het slapengaan begin ik te hoesten. Niet eventjes, geen half uur, maar de hele nacht! Ik heb misschien een uurtje of 2 geslapen in totaal. Vermoeiend!!
Uiteraard wil ik ook zien of dit uit zichzelf overgaat (uhuh). Dinsdagavond had ik immers deel 2 van de portretfotoworkshop in Amsterdam, samen met Tamara. Bij het 1e gedeelte (2 weken geleden) hadden we tips en informatie gekregen over hoe je dat het beste kon aanpakken. Daarna hadden we 2 weken om zelf foto's te maken en de beste daarvan mee te nemen naar de workshop. Dit wilde ik natuurlijk niet missen, dus nog even geen telefoontje naar het UMC. De avond was heel leuk, goed om te zien hoe anderen het hadden gedaan en weer veel nuttige tips waarom iets goed, of minder goed, was. Vantevoren hadden we bij mijn neef gegeten en daarna zouden we er ook blijven slapen. Zijn vriendin kwam om een uur of 12 thuis, dus dat werd ook weer een late nacht. Gelukkig hoefde ik dit keer veel minder te hoesten.
Toch heb ik vanochtend de dokter gebeld. Het hoesten blijft wel, ook komt er heel veel naar boven en is het vrij taai. Dit keer krijg ik niet de aloude, welbekende ciproxin, maar een (voor mij) nieuw middeltje: Tavanic. Dit schijnt én de Pseudomonas én de Stafylokokken aan te pakken. Ik ben benieuwd...
Mijn besproken foto
Daarnaast ben ik natuurlijk ook weer bezig met school. Vorige week een presentatie over de BBC gehouden en afgelopen week onderzoek gedaan naar het probleem van bloeddonors in Nederland. Heel interessant, al zeg ik het zelf (^_^).
No comments:
Post a Comment