Wednesday, March 15, 2006

Dan Brown

Even een woordje aan deze schrijver wijden. Het is namelijk woensdag, dus ik ben vrij (kan ik wel even op mijn blog schrijven dus).
Maar Dan Brown dus. Ik vind het een geweldige schrijver en heb nu zijn 4 bekende boeken gelezen (Digital Fortress => Het juvenalis dilemma; Angels and Demons => Het Bernini Mysterie; The Da Vinci Code => ...; en Deception Point => De Delta Deceptie). Maar nu even over Angels and Demons. Ik heb het boek de afgelopen weken voor de tweede keer lezen. En ook al weet ik precies hoe het boek gaat, toch blijf ik er 3 uur achter elkaar in lezen, omdat ik het niet neer kan leggen. En dat vind ik nou een staaltje van goed schrijverschap. Een schrijver die zijn lezers bindt, ook al leest diegene het voor de 2e of 3e keer. Bij Digital Fortress en Deception Point had ik dit ook, dat ik het boek niet neer kon leggen. Maar juist bij The Da Vinci Code had ik dit helemaal niet, ook al is dat het meest geroemde boek van Dan Brown. Ik heb daar echt wel 5 keer zo lang over gedaan als bij de andere drie boeken. Het verhaal is goed, maar waarom ik er niet in verder kwam... who knows...
In ieder geval, in Angels and Demons schrijft Dan Brown opeens een stukje over God (wat Vittoria zegt, voor degenen die het boek hebben gelezen), en dat vond ik een heel mooi stukje. Ik heb zelf namelijk de laatste tijd ook gesprekken, met bijvoorbeeld mijn ouders, of anderen, over het hoe en wat van God. Dit stukje vond ik heel mooi verwoord, ook over hoe ik er over denk;

"God is not some omnipotent authority looking down from above, threatening to throw us into a pit of fire if we disobey. God is the energy that flows through the synapses of our nervous system and the chambers of our heart. God is in all things!"

En daarbij voeg ik nog even dit plaatje toe :). We weten nu hoe zoiets onstaat. Vroeger snapten ze niet waar zo'n beeld vandaan kwam, dus is het logisch dat ze dit aan God toeschrijven. Iets wat ook niet te doorgronden valt.

Ik heb zelf ook zulke beelden gezien, in Amerika een keer. Een hele grote wolk, met daar achter de ondergaande zon. Een prachtig gezicht, 'achter de wolken schijnt de zon'. En aangezien dat dus letterlijk uit de natuur komt, blijf ik zelf ook positief in het leven staan. Hoe slecht het ook gaat, op een gegeven moment kan je niet dieper ('Rad van Fortuin'), dus er komt altijd wel weer een positieve tijd!


Liefs, Judith

2 comments:

Anonymous said...

Ey Judith,

mooi geschreven stukje hoor. Mijn vader is dominee, dus gesprekken over God en andere mystieke aspecten. Het belangrijkste is inderdaad dat je gesterkt voelt door jouw geloof. Het maakt voor mij niet uit welk geloof dat mag zijn. Gesterkt worden en open staan voor andere mensen. Ze niet uitsluiten maar accepteren hoe ze zijn, met alle plus en min punten.

Hopenlijk gaat het snel wat beter met je. Minder benauwd zijn. Ik denk in ieder geval aan je!

Liefs,
Peter

Anonymous said...

ik lees net de eerste regel en dat dus zijn: "dus gesprekken over God en andere mystieke aspecten heb ik ook en dat is erg interessant."