Vandaag liep ik al de hele dag met een onbestemd en verdrietig gevoel rond. De begrafenis van Lieke zat nog vol in mijn geheugen en ook de gedachtes aan Rionne lieten me niet los. Ik zat de hele tijd op een telefoontje te wachten die goed of slecht nieuws zou brengen. Het, helaas, slechte nieuws kreeg ik uiteindelijk vanavond. Rionne heeft ondanks haar sterke wil, vreselijk hard gevochten maar het niet gehaald. Hier een berichtje aan haar wat ik haar (gedeeltelijk) wilde, maar niet kon, zeggen afgelopen donderdag, want toen wist ik nog niet hoe het zou aflopen.
Lieve Rionne,
Hoewel je er hard voor hebt gevochten heeft het niet zo mogen zijn. Aan het begin van deze avond kreeg ik het bericht te horen dat jij het gevecht had verloren en was ingeslapen. Ik ben eigenlijk sprakeloos door dit bericht, maar wil tegelijkertijd ook heel veel zeggen.
Dat het zo oneerlijk is dat dit gebeurt en dat ik het zo gezellig vond met je op kamp afgelopen zomer. Met je scherpe sarcasmeen je mooie lange haar. Ik ben heel blij dat ik donderdag naar je toe ben gegaan en nog even heb mogen zien, ook al was het maar kort, ik ben blij dat ik geweest ben. Ik hoop dat je nu rust hebt gevonden en ik ben ervan overtuigd dat we elkaar terug zullen zien in de toekomst.
Lieve Rionne, you'll be in my heart forever.
I'll miss you
Monday, February 06, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Hey meis,
even een hele dikke knuffel voor jou!
Tot gauw! Liefs, Marjolein
Post a Comment