Thursday, July 03, 2008

Het is altijd wat...

....met die port-a-cath.

Na Tamara's gedoe met haar pac (lees Nu dit weer en alle daar op volgende verhalen) was vandaag de mijne aan de beurt. Zoals elk normaal persoon kijk ik wel eens TV. Soms zit ik recht op en soms hang ik tegen een kussen aan, als ik moe ben. Vandaag hing ik tegen het kussen aan, dit kan je enigzins vergelijken met het op je linkerzij liggen. Aangezien mijn pac half in mijn borst zit, ben ik soms toch wel bang dat ik dan de naald uit mijn pac druk ofzo (als ik dus op mijn linkerzij ga liggen). Altijd goed gegaan, tot vandaag. Toen ik weer rechtop zat en wat te drinken wilde gaan halen, vond ik de naald wel erg raar zitten. En ja, hij scheen er een stukje uitgeschoven te zijn. Ik heb gelijk de thuiszorg gebeld en toen zij na 3 kwartier hier was en de pleister loshaalde, kwam de naald gewoon mee, vastzittend aan de pleister. Hij zat dus waarschijnlijk al niet meer in het membraam.
Nu zit er dus weer een nieuwe naald in en zijn er verder geen rare dingen nodig. De volgende keren ben ik nóg voorzichtiger dan ik al was. Gelukkig mag ik maandag weer van het infuus af.

1 comment:

anne-marie said...

Ja dat lijkt me ook niet alles.
Geeft toch regelmatig problemen.
Het er in zetten het vervangen en tijdens gebruik.
Maar goed dat er zo snel hulp komt.
En het geen vervelende gevolgen heeft
groetjes anne-marie