Is altijd het probleem als het net lekker gaat. Je bent weer single (dus flirten en uitgaan :) ), je gezondheid loopt op rolletjes, school gaat ook nog eens lekker. Alles is ingeleverd, je hebt je voorgenomen deze kerstvakantie ECHT te gaan leren, zodat je tentamens straks makkelijk haalt en dan dat:
ZIEK, en dan niet eens heel grieperig ofzo, nee een griepje van 1 dag en de dag daarna een verkoudheid, die je gelijk heel ziek laat zijn en voelen. Waardoor ik dus niet kon leren. Waardoor ik opeens 4 dagen van te voren pas kon beginnen met leren. En daardoor uiteraard heel gestressed was. Waardoor ik altijd nog MEER problemen krijg met mijn benauwdheid en heosten (heeft mijn moeder ooit eens bedacht, en waar best wel eens wat waarheid in kan zitten). Na 1,5 week ciproxin te hebben geprobeerd heb ik besloten dat ik zo niet nog n tijd wil door kwakkelen. Vorige week donderdag meldde ik nog (Did I?) dat ik me beter voelde, sindsdien is het process gewoon stil blijven staan. Ik ben nog steeds benauwd, erg benauwd en hoge hartslag als ik ga fietsen+hoesten (lees: mijn hart slaat op hol) en veelveel hoesten. Het valt zelfs mensen op die ik niet ken: "Gaat het wel?" En de druppel die de emmer deed overlopen, was dat i kgewoon de afgelopen 3 nachten OPNIEUW ben begonnen met hoesten.
Dus vanochtend was ik het zat en heb de dokter opgebeld met de mededeling: Ik heb dit en dat en zus en zo, de ciproxin merk ik nauwelijks iets van, ik weet gewoon dat mijn conditie beter kan zijn dat het nu is.
5 minuten later wordt ik terug gebeld: Er staat morgenochtend een bedje voor je klaar. "Fijn!" (Ik bedoel natuurlijk is het niet leuk in het ziekenhuis te liggen, maar je moet maar even denken aan hoe goed ik me daarna (hopelijk) weer voel :) ) Gewoon doorpakkende maatregelen.
"Ohja," zei ik tegen de dokter, "mag ik ook morgenmiddag komen, morgenochtend heb ik nog een tentamen te maken". Oke dat mocht ook nog wel :P. Ik bedoel, ik heb er nou voor geleerd en nou wil ik het maken ook. Anders krijg je weer dat gedoe van later maken, speciale afspraken (die ik heb) maar dat is gewoon allemaal xtra gedoe en had ik geen zin in!
Maar oke, mijn boodschap was dus: Tot over n weekje, ik ga morgen naar het ziekenhuis :).
Liefs, Judith
(Ohja, ik heb natuurlijk mijn mobiel mee, dus gebeld worden kan ik altijd ;) )
4 comments:
Hele dikke kus! Good luck meisje! Dat je je maar snel weer beter mag voelen :)! Liefs, mij
Ha Juudje,
Klote joh. Knap maar lekker snel op, dan kun je ook weer rap terug naar The Hague. Die flirtende boys wachten nog wel even op je...
Beterschap!
Kus, Irène
Eh....pas 4 dagen van te voren bent begonnen met leren. En dan de nadruk op PAS. Pas??? Dat zou voor mij vroeg zijn..;-) Haha ja sorry hoor.
Maar ehm..wel balen dat het niet beter gaat. Hopelijk knap je in het ziekenhuis gauw op en kun je er daarna weer flink tegenaan!!!
Dikke Kus,
Mars
Haha ik zeg niks over leren(A) HE zussie, sterkte in het ziekenhuis en ik kom volg ff naar DH (miss met Mars ook afspreken?) -x- Tamara
Post a Comment