Elke ziekenhuisopname is weer anders. Knapte ik bij alle vorige opnames snel weer op, deze keer laat het effect van de antibiotica wat langer op zich wachten. Ik ben nog steeds erg benauwd voor mijn doen, het hoesten gaat nog zwaar en het slijm ophoesten zo mogelijk nog zwaarder. Sinds gisteren heb ik ook pijn links boven in mijn borst/ long, daar wordt vanmiddag nog een longfoto van gemaakt, om er zeker van te zijn dat er niks geks aan de hand is.
Ook heb ik alle vorige keren 1 van de antibiotica's continue gekregen (24/7) en de andere antibiotica in giften (3 keer pd). Waarom ik ze nu beide in giften krijg (3 keer pd) weet ik niet. Ik heb om opheldering gevraagd bij de dokters, dus ik wacht nog op antwoord.
Both dokters en verpleging blijven elke dag elkaar afwisselen. De dokter die mij maandag heeft opgenomen, was nieuw, maar niet dezelfde als die ik vandaag heb gesproken. Ook bij de verpleging heb ik nog maar 1 nieuw gezicht gezien.
Verder heb ik om dezelfde maatschappelijk werkster gevraagd als die Tamara heeft en die heb ik zowel gisteren als vanochtend gesproken. Tamara had gelijk: zij is heel anders en prettiger.
Niet alles verandert. De fysio laat nog steeds dagen op zich wachten (ik heb gelukkig inmiddels wel een loopband gekregen) en de dietiste is ook een vertrouwd persoon. In tegenstelling tot andere CF-ers heb ik geen extra hapjes en sondevoeding nodig (ik zou nog dik worden), maar eet ik wel graag fruit en vis. Dat eerste is zowiezo minimaal aanwezig en al helemaal niet op de afdeling, en het laatste wordt automatisch uit je menu geschrapt als je aangeeft vegetarier te zijn. Dus dan ben je erg blij een dietiste te hebben, die voor je regelt dat je dat wél te eten krijgt.
Net als alle andere opnames heb ik weer erg het gevoel dat ze (de dokters) me ofwel met Tamara vergelijken, ofwel me met haar verwarren. Ontkenning alom: "Nee, dat is niet waar, dat doen we niet, etc..., maar als de dokter, die je in het volwassen ziekenhuis nog maar 1 keer tijdens een opname hebt meegemaakt, zegt dat hij je 'echt wel slechter heeft meegemaakt', begin je toch te twijfelen.
Maar als je bij opname gevraagd wordt of je voor een antibiotica kuur of een screening komt, je later te horen krijgt dat er in de computer staat dat je in plaats van op 22 oktober, op 21 oktober 1986 geboren bent en dat je volgens de invoering van gegevens op de longtransplantatielijst staat, weet je het zeker: Je bent weer verward met Tamara... (alhoewel zij ook écht op 22 oktober jarig is).
Thursday, September 11, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Hopen dat de antibiotica aan gaan slaan. Beterschap!!
grt Johan (forum zusjes met cf)
Post a Comment