1 left, 51 to go

Terwijl ik maar (weer) even aan de telefoon hang ("Er zijn nog 2 wachtenden voor u"), schrijf ik ook maar even een stukje. Multitasking heh.

Gerben is nu een week (+ 1 nacht) weg, en ik moet zeggen dat ik die week aardig goed ben doorgekomen ("U staat vooraan in de wachtrij, wauw, dat gaat snel"). Ik moet natuurlijk wel elke dag aan hem denken en als ik erg moe ben wordt ik wat emotioneel, maar behalve de 1e nacht is er nog geen enkele nacht geweest waarbij ik niet in slaap kon komen.

Ik heb nu ook nog wel vrij veel contact gehad met Gerben. Aangezien hij nu vooral familie bezoekt en die ook allemaal telefoon en/of internet hebben is hij tot nu toe goed te bereiken. Ik heb hem al 2 keer gebeld met Skype (lang leven SkypeOut: 2 ct per minuut) en een aantal mailtjes en smsjes zijn over en weer gevlogen. Ook heb ik een paar foto's over e-mail van hem ontvangen, erg mooi. Ik zal er hier 2 neerzetten.

(Intussen sta nog steeds 'vooraan in de wachtrij')

De titel van deze blog klopt eigenlijk niet helemaal. Gerben is dan wel van plan een jaar weg te blijven, maar (zoals Irene goed had geraden) ben ik het niet van plan om hem een jaar niet te zien. Als het allemaal lukt met gezondheid en school wil ik over een paar maanden ook een maand naar Nieuw-Zeeland gaan. Dan zie ik Gerben 'maar' 2 keer een half jaar niet en laten we eerlijk zijn: wie wil er nou niet naar Nieuw-Zeeland.

Vanavond wordt trouwens de 1e avond echt alleen thuis... Lekker de tv aan (Charmed, McLeod's daughters, Sex and the city en Domino Day), dan kom ik de avond denk ik wel door! Misschien daarna ook nog salsadansen, maar dat weet ik nog niet zeker...

We shall see. Nu eerst maar weer even hard voor school werken.

(Oh, en intussen sta ik al 10 minuten 'vooraan in de wachtrij'. Wat ze daar aan het doen zijn....? Ha!! Verbonden!!)

Moet je kijken wat een mooi uitzicht. Veel minder smoggig dan Thessaloniki...

Gerben met een zelfgevangen vis. En deze waren nog klein...