Nog 1 dag

Nog 1 dag, dan mag het infuus eruit. Geen gedroom meer over naalden die uit mijn port-a-cath gaan, geen vervelende slangetjes (plus kraantjes en aansluitingen) meer waarop ik 's nachts ga liggen en dus een afdruk in mijn rug krijg (naast dat het pijn doet) en niet meer om 11 uur 's avonds naar bed en 7 uur 's ochtends weer op om antibiotica te wisselen, terwijl je je rust al zo hard nodig hebt. Niet alleen vanwege het feit dat je 'zieker' bent dan normaal, maar ook vanwege de bijwerking van de antibiotica die voor (in mijn geval) heel erge moeheid zorgt. Zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt.

Als klap op de vuurpijl heb ik afgelopen zaterdag een nieuw matras gekocht. De vorige was helemaal doorgezakt en nog geen 4 jaar oud! Toch voldeed hij al aan de eisen van een doorgezakte matras.
Zeker 1 keer per week kreeg ik nu last van mijn onderrug en ging slapen zo mogelijk nog minder goed, waardoor ik weer erg moe wakker werd.

En ook al had ik afgelopen nacht nog infuus; ik sliep al heerlijk!

Dus: een nieuwe matras, geen infuus en geen hoestbuien meer 's nachts. Wat zal ik een energie opbouwen komende week!