En momento

Uiteraard gaat mijn leven hier in DH ook nog steeds door nu ik weer terug ben. In de 2 weken dat ik hier weer zit heb ik (al wel) weer 2 schoollessen gehad, 2 orkest repetities en 1 concert, beiden een hele avond (6-12) in beslag nemend. Mijn 1e les Ladies styling (voor salsa) heb ik ook al weer gehad en 2 hobolessen. Ook ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer naar volleybal geweest (Spierpijn) en heb ik een debatavond gevolgd in Utrecht. Daarnaast ben ik nog naar de diabetoloog geweest (in Utrecht), controle, gesprek, bloedprikken, ziek geworden (benauwd, hoesten, pijn in mijn longen), dokter gebeld en uiteindelijk ciproxin gekregen (die na een paar dagen gelukkig begon te werken).
Ik ren voor mijn gevoel dus eigenlijk van hot naar her, zonder tegelijkertijd het gevoel te hebben niet veel te doen op 1 dag. De jetlag heeft er flink ingehakt, dus veel geslapen. Afgelopen zaterdag merkte ik eindelijk dat ik me weer goed begon te voelen, en niet meer zo vroeg wakker werd.

Verder geniet ik van het zonnetje op mijn terras en doe de was, opruimen, schoonmaken en alle andere kleine dingetjes die je in en om het huis moet doen. In de weekenden ben ik voornamelijk bij mijn ouders te vinden. Gezellig om ze weer te zien, en eerlijk toegegeven: Het is soms best prettig als er weer even voor je gezorgd wordt.
Tijdens het avondeten hebben we de grootste lol en liggen we regelmatig met zijn allen dubbel van het lachen. Vooral Tamara en ik kunnen er wat van, omdat we elkaars humor toch het beste begrijpen. Maar ook mijn moeder, mijn zusje en mijn vader doen gezellig mee. Regelmatig barsten Tamara en ik dan ook in een hoestbui uit, vanwege al het slijm dat onze longen verstopt, maar dat is natuurlijk alleen maar goed. Hoe meer eruit, hoe schoner van binnen. We bedachten ook al een scenario voor de komende MDS-dag:

Dokter: "Goh Judith, wat is je longfunctie opeens omhoog gegaan"
Ik: "Tsja, ik zit sinds Gerben weg is weer regelmatig bij mijn ouders en zussen, en een LOL dat we soms hebben"
Dokter: "Wat raar dat Tamara's longfunctie blijft zakken dan..."

Dokter: "Je bent ook aangekomen, prima gewicht"
Ik: "Tsja, dat komt ook omdat ik weer vaker bij mijn ouders zit"

Tijdens dit gesprek aan tafel kijkt Tamara naar de slagroom bus, om aan te geven dat ze wel weet waar de gewichtstoename vandaan komt, terwijl ze roept: "De slagroom bus is in 1 dag leeg"! Waarop iedereen vervolgens naar mij kijkt.... Duidelijk

Behalve aan tafel heeft Suzanne sinds kort ook weer 2 huisdieren, en deze vonden we toch wel erg grappig om na te doen... You can check it out on youtube

Ook komende week is weer druk met van alles en niets. Morgen een afspraak op school voor een project, woensdag komen Tamara en Rick hier en gaan we naar de kermis/salsadansen/andere leuke dingen die je kan doen op koninginnedag in Den Haag.
Donderdag vertrekken mijn ouders en Suzanne naar Egypte (ik ben er nog niet over uit of ik ze uit ga zwaaien of niet), ga ik 's avonds uit eten met een groepje gezellige meiden uit Den Haag om vervolgens vrijdag weer vrolijk en blij in de trein richting Belgie te zitten. Het is weer tijd voor mijn halfjaarlijkse uitje naar Jonathan!

En dan ben ik tussendoor ook nog van plan deze blog te uploaden met de overige verhalen uit Nieuw-Zeeland. Als ik niet oppas krijg ik het nog druk...