Vakantie, maar toch 'druk'

Hopelijk hebben jullie tot nu toe allemaal een goeie vakantie gehad en een mooie kerst! Ik wel :)

Voor mij begon de vakantie op donderdag al een beetje. Geen lessen meer, maar nog wel opdrachten die ingeleverd/afgemaakt, etc. moesten worden en een lang ziekenhuisbezoek. Eerst foto maken, bloedprikken, dan naar de diabetoloog alwaar ik te horen kreeg dat 'ik zo door moest gaan'. Mijn HbA1c (voor de leken: volg deze link) was in vergelijking met 1,5 jaar geleden en de 2 metingen daarna gelukkig al flink gedaald en zat nu op 7.6. Nog wel te hoog, maar de goeie richting op.

Daarna richting de controle-kamer, om de dokter te zien, maar eerst moest er een longfunctie geblazen worden. Tot mijn grote opluchting en verbazing was die bijna het zelfde als vorig jaar! Ietsje lager, maar ik zat dan ook niet voor niets bij de dokter. Na een kleine wachttijd kwam er een dokter binnen. Niet mijn eigen, want ik werd tussendoor geholpen, omdat ik pijn in mijn longen had gekregen.

Kort daarna kwam er een 2e dokter binnen! 'Oh, zit jij ook al hier? Was jij ook al geroepen? (Tegen mij) Nou, heb je wel veel aandacht ineens!'
Eh, ja.... Het einde van het verhaal was dat ik met ciproxin naar huis werd gestuurd. Ik voelde er namelijk niet veel voor om opgenomen te worden zo vlak voor Kerst, en er was verder ook niet veel te zien op foto en lf, etc.

Op vrijdag had ik dan alles eindelijk zo goed als afgerond zoals ik het wilde voor ik de vakantie in zou gaan. Vanaf dat moment besloot ik even een weekje helemaal niet aan school te denken, of er maar iets aan te doen. Mijn rust had ik hard nodig blijkt nu, meer dan een week later. Al heb ik de hele week niet veel meer gedaan dan slapen, eten, spelletjes doen, lezen en tv-kijken, voel ik me toch nog steeds erg moe. Erg vervelend, vooral omdat ik toch eens zal moeten beginnen met leren. Als je echter na een paar uur, of dingen gedaan te hebben weer in slaap valt is het moeilijk je daar toe aan te zetten.

De week was wel erg gezellig! Van vrijdag tot zondag ben ik bij Agnes en Co (ouders v. G.) langs geweest. Dit om ze gezellig weer eens te zien, gezellig bij te kletsen en foto's te bekijken van de 1e maand die Co samen met Gerben in N-Z heeft doorgebracht. (Ik vind het Nederlandse woord 'gezellig' zo'n leuk woord! Niet uit te spreken en te begrijpen door buitenlanders en kan in heel veel situaties gebruikt worden). Gerben en Co hebben samen ook parachutegesprongen. Ik jaloers uiteraard, maar het leuke was dat Co er een DVD van had laten maken. Ik had hem graag op mijn blog gezet, maar op de 1 of andere manier doet de DVD het helaas niet op mijn pc... Verder heb ik nog heeeel veel foto's van Co en Gerben en N-Z gezien. (Vooral Co en N-Z, want Gerben hield de camera vast)

Anouck (zus v. G.) en Jeroen waren vrijdag avond ook gekomen en zo waren we dan met zijn vijfen. Desondanks uitgeslapen tot een uur of half 11 de volgende dag, voelde ik me nog steeds moe. Dit was een van mijn eerste slechte nachten die ik tot nu toe elke nacht heb. Gespannen, bijna gestresst lijkt het wel, slapen, kaken op elkaar geklemd (dus spierpijn de volgende dag), veel wakker worden, hoesten, etc. Mijn lichaam lijkt rust ontwend te zijn. In de weken van stress sliep ik prima en wilde ik graag meer slapen. Nu kan ik meer slapen en slaap ik echt niet lekker. Jammer...

Het was 's ochtends wel heel mooi wakker worden:


Isn't it beautiful...

Die middag (het is nog steeds zaterdag) zouden we gaan schaatsen. Judith heeft natuurlijk geen schaatsen dus werd er verwoed gebeld naar een sportwinkel of ze schaatsen te huur hadden. Het was namelijk mogelijk om op natuurijs te schaatsen, maar daar verhuren ze natuurlijk geen schaatsen! Het einde van het liedje is dat ik na het passen van enkele paren schaatsen (kunstschaatsen en hoge noren) een paar 2e-hands hoge noren heb gekocht! Het schaatsen 's middags ging ook lekker. Niet benauwd of koud, het was echt heerlijk!

Jeroen
Anouck
Co
Agnes
Het ijs: een goeie plek om na te denken

Hmmmmm...... :)
1,2,3, actie!

De volgende ochtend werd ik wakker gemaakt door Agnes met de mededeling dat Gerben aan de telefoon was. Die wilde ik natuurlijk wel even spreken! Elk keertje is er een extra. Ik voel me ook altijd gelijk een stuk beter nadat ik hem heb gehoord en te weten dat het nog steeds goed gaat. Na een rustige ochtend ben ik 's middags dan naar mijn eigen ouders gegaan, om daar 1e en 2e Kerstdag te vieren.

's Avonds uit eten met een paar van mijn beste vriendinnen, die ik al sinds de 1e van de middelbare school ken (volgend jaar 10 jaar!). Erg gezellig en het 2e etentje in 1 week.

Dit jaar zijn we (in mijn herinnering) voor het eerst niet naar de kerstnachtviering geweest, maar alleen naar de viering op 1e Kerstdag. Tamara en ik waren erg moe en mijn moeder was nog steeds wat ziekjes. En het is natuurlijk wel zo leuk om met zijn allen te gaan!

De Kerstdagen zijn gevuld met spelletjes, zoals scrabble (Goh, wie zou er dit jaar winnen? Ik zet in op mijn moeder...), carcassonne (de uitgebreide versie, waarbij ik weer flink de mist in ging met mijn geboer, maar gelukkig toch niet verloor) en 'Vroeger of later'. Dat laatste spel een erg leuke zijnde, maar een die wel erg veel van je geschiedenis kennis vereist. De meeste gebeurtenissen kwamen me zo vaag voor, als in 'ohja, dat heb ik wel eens in mijn geschiedenis boek gelezen', maar dan niet in staat zijn om het ergens in de tijdbalk te plaatsen. Wel erg leerzaam, ik vond het stiekem wel een leuk spel. Zo kwam ik erachter dat André Hazes al een stuk langer dood is dan ik dacht...

Na de Kerstdagen terug naar Den Haag, want 's avonds zouden ik uit eten gaan met vrienden van de salsa club. Het was erg gezellig, en ook erg lekker. Het 3e etentje in 2 weken, lijkt me wel weer even genoeg. Ik ben immers student! ;)

Mijn laatste reis so far was naar mijn opa en oma. Van gisteren op vandaag ben ik bij hun geweest, om ze weer even te zien, aangezien ik 2 weken geleden niet op mijn oma's verjaardag kon komen ivm een of ander concert...

Een nachtje slapen hoort er dan wel gelijk bij. Dit deed ik als kind ook en heb ik erg goede herinneringen aan! Natuurlijk is een reis van 3,5 uur heen en 3,5 uur terug ook niet het minste om te doen... Van de grens met de zee naar de grens met Duitsland: het hele land dwars door. Gelukkig doen mijn opa en oma ook aan vroeg naar bed gaan en dutjes doen, dus ik ben daar wel lekker aan mijn slaap toegekomen. Om vervolgens gewoon weer in de trein op weg naar huis in slaap te vallen. Wat die trein toch met me doet...

Morgen en overmorgen dan mijn laatste reisje deze vakantie, en mijn laatste van dit jaar en 1e reisje van het volgend jaar. Ik ga oud en nieuw bij een vriendin in Dordrecht vieren! Erg gezellig (kijk, daar heb je dat geweldige woord weer :) ).

Geen wensjes voor een goede kerst (komt volgend jaar wel weer), maar bij deze wil ik jullie wél allemaal een HEEL GOEDE JAARWISSELING wensen en veel goeds voor 2008!!!!